SEJARAH SEKOLAH

SEJARAH SEKOLAH 

Sekolah ini mula-mula sekali ditubuhkan dalam tahun 1895 dengan diberi nama Sekolah Melayu Sungai Acheh. Bangunan yang mula-mula sekali di sekolah ini adalah berasal daripada bekas rumah pasung yang telah didirikan oleh kerajaan yang dijaga oleh 3 orang mata-mata sahaja. Memandangkan kepada keadaan yang aman dan jarang-jarang berlaku perkara-perkara yang tidak diingini di kampung Sungai Acheh ini, maka rumah pasung tersebut dijadikan bangunan sekolah sebagai asas permulaan bagi murid-murid di kawasan I ni belajar secara bersekolah.

    Waktu mula-mula sekolah ini di dirikan, ianya terletak di atas sekeping tanah Lot 335, Mukim 10, Sungai Acheh, Nibong Tebal. Luasnya 50 kaki X 20 kaki dan mengandungi dua buah bilik, sebuah bilik untuk murid-murid belajar dan sebuah lagi sebagai rumah Guru Besar. Guru Besar yang mula-mula sekali bertugas di sekolah ini ialah Cikgu Jabit. Pada masa permulaan sekolah ini jumlah muridnya tidak sampai 21 orang. Itu pun hanya murid-murid lelaki sahaja. Usaha-usaha mengumpul murid-murid untuk dipersekolahkan adalah dengan kehendak Ketua Kampung ini dan beberapa orang tua-tua yang bersetuju diadakan sebuah sekolah untuk anak-anak mereka pada masa itu.

   Dalam tahun 1895 bilangan penduduk di sini terdiri daripada orang-orang melayu yang jumlahnya kira-kira 60 hingga 70 buah rumah sahaja. Kebanyakkan rumah mereka ini terletak di Kampung Tengah, batas Pinang, Sungai Setar, Sungai Bakau dan sedikit-sedikit dari Sungai Udang. Tidaklah dapat hendak dibayangkan bagaimana sukarnya murid-murid berulang – alik ke sekolah tiap-tiap hari oleh kerana jalanraya belum dibina, tiada titi untuk menyeberangi parit dan sungai, tambahan pula sepanjang jalan semak dengan hutan-hutan pokok resam dan jeruju bercampur rumpun-rumpun pokok pial yang sangat tebal di tempat-tempat kediaman mereka. Kadang-kadang basah kuyup waktu mereka sampai di sekolah kerana terbolos ke dalam Lumpur yang penuh diliputi oleh rumput laut dan sebagainya. Inilah satu daripada sebabnya ibu bapa berat hendak melepaskan anak-anak mereka datang ke sekolah, walaupun mereka memikirkan pelajaran itu patut juga diberi kepada anak-anak untuk masa depan mereka.

BELAJAR DALAM BANGUNAN YANG PERTAMA

 Sebaik sahaja terkumpul murid lelaki seramai hamper 21 orang, belajar cara bersekolah pun dimulakan . Murid yang diterima masuk bersekolah tidak tidak dihadkan umur mereka. Ramai yang datang ke sekolah pada masa itu di antara umur 15 hingga 20 tahun. Semua matapelajaran menggunakan tulisan jawi sahaja dan menulis di atas papan batu . Matapelajaran yang diajar pada peringkat permulaan pada masa itu ialah tulisan jawi, angka-angka, kira-kira , Bahasa Melayu, dan ejaan jawi. Masa bersekolah dari pukul 8.00 pagi hingga 12.00 tengah hari. Cuti hujung minggu pada hari jumaat dan cuti penggal dikira cuti musim mengetam, cuti musim menanam dan cuti bulan puasa. Jumlah guru yang mengajar di sekolah ini 2 orang sahaja, iaitu cikgu Jabit dan seorang lagi penolongnya guru lelaki juga.

  BANGUNAN SEKOLAH TAMBAHAN YANG KEDUA

 Bangunan sekolah tambahan yang kedua ini didirikan berasingan dengan bangunan yang pertama. Jarak antara satu dengan yang lain kira-kira 12 kaki. Letaknya di sebelah selata daripada bangunan yang pertama. Luas sekolah yang kedua ini 50 kaki x 20 kaki dan bentuk bangunan ini sama seperti bentuk bangunan yang pertama. Sekolah ini telah didirikan dalam tahun 1923 dan jumlah murid-murid yang bersekolah pada masa itu bertambah menjadi hamper 100 orang tetapi semuanya murid-murid lelaki sahaja. Guru-guru yang mengajar pada masa itu berjumlah 6 orang termasuk seorang guru besar yang bernama Cikgu Alus. Di antara seramai 6 orang guru itu 2 orang daripadanya guru lepasan Maktab Guru-Guru Melayu Melaka. Pelajaran bertambah termasuklah Ilmu Alam dan anyaman daripada bertam dan resam yang diajarkan oleh Cikgu Jamal b. Salleh